Nöbetçi Eczaneler
Son zamanlarda sahnelerde ,ekranlarda, sosyal medyada gördüklerimiz insanın içini acıtıyor.
Sanat adı altında sergilenen gösterilerde neredeyse giyinmeyi unutan ,edebi, ahlakı ve toplumsal değerleri hiçe sayan görüntüler sıradan hale geldi. Ne yazık ki, “özgürlük” diye yapılan her şeyin meşru olduğuna inandık. Ama sormak lazım: Bu mu özgürlük, yoksa yozlaşmanın ta kendisi mi ?
Bir zamanlar çocuklarımıza örnek diye gösterdiğimiz sanatçılar, şimdi sahnede sınırları zorlayan tavırlarıyla adeta “utanma duygusunu” yitiriyor. Televizyon programlarında ,sosyal medyada “teşhir” adeta bir yarışa dönüştü.
Aslında bizler de bu tabloyu sessizce izlerken değerlerimizi bir bir kaybediyoruz.
Müslüman bir ülkenin evladı olarak , salavat getirmeyi bilmeyen bir nesille karşı karşıyayız. Eskiden çocuklar “Bismillah” diyerek sofraya oturur “Elhamdülillah” diyerek sofradan kalkardı. Şimdi ise dua kelimesini sadece dizilere duyan bir kuşak yetişiyor. Çünkü artık ailede öğreten yok, okulda öğreten yok ,toplumda örnek olan yok.
Kültürümüz inancımız, geleneklerimiz eriyor ; yerini taklit, tüketim ve gösteriş kültürü alıyor. Kimse okumuyor. kimse araştırmıyor. Herkes izliyor, herkes tüketiyor. Sadece maddeye yönelmiş, manadan uzak bir toplum haline geliyoruz.
Oysa biz bu topraklarda imanla dirilmiş, inançla büyümüş ,edep ve haya ile yoğrulmuş bir milletiz. Tarihimizin her döneminde inanç, ahlak ve saygı toplumun temeli olmuştur.
Ama bugün ,çocuklarımızın zihnine kazınan ”ünlü olmak” ,”görünür olmak” ,”beğeni almak” hırsı her türlü değerin önüne geçiyor.
Artık kendimize şu soruyu sormalıyız : Nereye gidiyoruz?
Bir millet, maneviyatını kaybederse , hangi teknoloji, hangi modernlik onu kurtarabilir?
Yapmamız gereken şey basit ama bir o kadar da zor.
Evlatlarımıza önce ahlakı ,edebi, saygıyı öğretmek. Ailede yeniden canlandırmak. Ekranlardaki yozlaşmaya sessiz kalmamak.
Ve herşeyden önce ,kendi kimliğimize sahip çıkmak.
Unutmayalım, bir milletin çöküşü, savaşla değil; ahlakın çürümesiyle başlar.
Bizler yeniden o sağlam temellere dönmezsek, bir gün çocuklarımız “Biz kimdik ?” diye sorduğunda verecek cevabımız kalmayacak.
Bizim yeniden dirilmemiz lazım vicdanla , inançla , ahlakla…
