Son günlerde ülkemizin dört bir yanında yükselen dumanlar, yalnızca ağaçları değil, içmizde ki yeşili, umudu ve nefesi de götürüyor.
Bir kıvılcım yetiyor binlerce canı yok etmeye .Sebep ister ihmal, ister kasıt olsun sonuç hep acı ,hep sessizlik….
Ormanlar sadece ağaç değildir.Onlar bir ekosistem bir yaşam zinciridir….
Kuşun yuvası toprağın canı, insanın nefesidir.
Her yanan ağaçla birlikte geleceğimiz biraz daha küle dönüyor.Artık seyirci kalma zamanı değil;bilinçlenme, koruma ve sahip çıkma zamanı.
Doğa affetmez ama biz doğayı affettirecek kadar geç kalmadan harekete geçebiliriz.